مرثیه ای برای زوال اخلاق

اینکه در جامعه ای که ارزش های عرفی و اخلاقی مهم ترین نقش را در کالبدش ایفا می کنند، کسانی پیدا شده اند که جسارت ایستادن در مقابل اصولی ترین ارزش ها را به خود می دهند و با پوزخند به قواعد اجتماعی، زندگی خود را بر خاکستر ارزش ها می سازند، بیش از هر چیز خبر از زوال تدریجی ارزش هایی می دهد که ستون های بقای بنیان اجتماع بر آنها استوار است. خدا می داند با چنین روندی تا چند سال دیگر از ارزش های اخلاقی جامعه خبری باشد یا نه.

گرایش فرزندان خانواده های گسسته به سمت زندگی های بدون عقد

با نگاه به دختران و پسرانی که بدون پیوند عقد و ازدواج اقدام به تکمیل زندگی مشترک می کنند، متوجه می شویم که این افراد در بیشتر موارد خود نتیجه ازدواج های بی سرانجام و خانواده هایی از هم پاشیده هستند. افرادی که نه پدری دارند که بر زندگی بهنجارشان نظارت داشته باشد و نه مادری که راه و رسم زندگی را به آنها آموزش دهد. پدر و مادر چنین جوانانی معمولا پس از متارکه، ازدواج مجدد کرده اند و در این میان تنها به تامین مالی و اقتصادی فرزندانشان از ازدواج اول بسنده کردند و فرزندان چنین پدر و مادرهایی که سایه خانواده را احساس می کنند، معمولا از همان نوجوانی روابط بی بند و بار را تجربه می کنند و پس از مدتی هم هیچ بعید نیست که تصمیم بگیرند با کسی که مدتی با او رابطه داشته اند در یک خانه زندگی کنند.

دانشجویانی که در شهرهای دیگری درس می خواندند

البته در این میان نمی توان به تاثیر ماجرای دانشجویانی که برای ادامه تحصیل در دانشگاه راهی شهری دیگر می شدند و در برخی از موارد به دلیل نبود خوابگاه به سمت زندگی دانشجویی در خانه های مجردی روی می آوردند، توجهی نکرد. این اتفاق به خصوص در مواردی که دانشجویان به شهرهای بزرگی چون تهران می آمدند باعث می شد که این دانشجویان به خصوص دختران دانشجو پس از اتمام تحصیل و تجربه زندگی مجردی و آزاد در تهران دیگر نخواهند به شهر خود باز گردند و برای اینکه بهانه ای برای ادامه زندگی مستقل در تهران داشته باشند، ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر یا پیدا کردن شغلی در کلانشهر مورد نظر را برنامه خود قرار می دادند. با چنین شرایطی ما با تعداد زیای از فارغ التحصیلان در کلانشهرهایی مانند تهران روبرو بودیم که به تنهایی زندگی می کردند بدون اینکه نظارتی از سوی خانواده به رفتارها و آمد و شد هایشان باشد. این نوع زندگی و روابط آزاد در برخی موارد به زندگی های مشترک مقطعی بدون عقد شرعی هم ختم می شد.

طبقه ای با فرهنگ متفاوت

از دیگر مولفه های دختران و پسرانی که بی قید ازدواج رسمی در یک خانه زندگی می کنند، طبقه اجتماعی آنها است. این افراد در غالب موارد همانطور هم که در اظهارات رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران هم آمده است متعلق به طبقه مرفه بالای شهرنشین تهران هستند. یکی از خصوصیات طبقه مرفه اجتماعی، فرهنگ متفاوتی است که با سایر طبقات دارند . فرهنگی که از جهان بینی مغایر نشات می گیرد و نتیجه اش هم می شود بدعت هایی که این افراد بر پیکره اجتماع وارد می کنند. بدعت هایی که نه تنها هیچ ربطی به آداب رسوم و هنجارهای معمول جامعه ندارد، بلکه در تضاد کامل به این اصول اجتماعی هم هستند.

استقلال به محض رسیدن به سنین بلوغ

از دیگر نشانه های  نگرش متفاوت طبقه مرفه سبک زندگی است که به تبع از روش زندگی معمول در کشورهای غربی به عاریت گرفته اند. سبکی از زندگی که در آن دختر و پسر به محض رسیدن به سن قانونی 18 سالگی می توانند زندگی مستقلی را تجربه کنند و می توانند به دور از خانواده روزگار بگذارند.

افزایش زندگی های مجردی، بشارت چنین اتفاقاتی را می داد

چندی پیش انتشار خبری مبنی بر افزایش خانه‌های مجردی در پایتخت و سایر کلانشهرها رسانه ها را به لرزه در آورد. آمارهایی مبنی بر زندگی 27 درصد از جوانان تهرانی که در خانه‌های مجردی زندگی می کنند. بر عکس گذشته ای نه چندان دور که اگر فردی قصد اجاره خانه مجردی داشت، باید ابتدا به کلانتری محل مراجعه می‌کرد و مجوز نیروی انتظامی می گرفت این روزها کافی است که فردی اراده کند تا با پرداخت مبالغی معمول اجاره و رهن یا کمی بیشتر از آن، بتواند خانه ای را برای زندگی مجردی اجاره کند. جالب اینجا است که بر اساس مشاهدات بسیاری از متقاضیان اجاره خانه های مجردی دختران و پسران مجرد تهرانی هستند که از زندگی در کنار خانواده هایشان خسته شده اند و می خواهند آزادی های زندگی مجردی را تجربه کنند یا زنان مطلقه و مردان متاهلی که برای ادامه زندگی به اجاره خانه مجردی روی می آورند. با در نظر گرفتن این آمارهای نجومی زندگی مجردی دختران و پسران در شهر تهران خب چندان هم دور از انتظار نبود که این دختران و پسران پس از چندی تصمیم بگیرند که زندگی مجردی خود را با زندگی مشترک بدون عقد و ازدواج با فرد دیگر جایگزین کنند.

توجیهی به نام صیغه!

البته مسئله ای که دست ماموران نیروی انتظامی را در کنترل و نظارت زندگی های مشترک بدون ازدواج می بندد، احتمال این است که دختر و پسری که اقدام به این کار کرده اند در مقابل، مدعی شوند که صیغه محرمیت خوانده اند و در این میان این مسئله نه قابل اثبات است و نه کتمان. در نتیجه نیروهای انتظامی هم نمی توانند اقدام خاصی در مقابل این نابهنجاری اجتماعی داشته باشند.

محافظت از بنیان خانواده

در دوره و زمانه ای که تزریق سبک زندگی غربی هر بار یکی از اصول ارزشی و اعتقادی ما را زیر سوال می برد، مسئولان و سیاست گذاران کشور باید بیش از پیش به برنامه های حفاظت از بنیان خانواده، ازدواج های آسان و پیشگیری از طلاق توجه کنند تا خانواده ای که هسته و اساس  جامعه است در کام خطر زوال نیفتد.

تبیان